تو هیچ گاه با کفش های من راه نرفته ای !
همه میدونن که تو اقیانوس طوفانی، یه کشتی سرنشین هاش رو به احتمال قوی تری به به سلامت به مقصد میرسونه
ولی یه قایق تو این طوفان دچار سختی‌ها و آسیب‌های بیشتری میشه البته اگه سالم بمونه
تو دنیای ما آدم‌ها متاهل ها داستان شون مثل اون کشتی تو تصویر هست و مجردها وضعیت اون قایق بی دفاع رو دارن
اینکه از طوفان سختی‌های زندگی و وسوسه ها بتونی تنها خودت رو بکشی بیرون و سالم بمونی به مراتب برای مجردها سخت تر
و همراه با آسیبه حتی اگه ازش بگذری !
کسی که با قایقش هیچ وقت با طوفان مواجه نشده نمیتونه وقتی سوار کشتی شده به قایق‌سوارِ تو طوفان بگه نگران نباش،
نمیتونه درکش کنه تو چه شرایط سختیه
نمیتونه براش بره رو منبر و حرف های قشنگ بزنه ،
نمیتونه و حق نداره خودش رو موفق بدونه درحالیکه هیچ وقت جای اون مجرد نبوده و نیست!
وقتی با کفش های خودمون راه میریم نمتونیم به لنگان راه رفتن بقیه ابراد بگیریم یا بخندیم
کاش میشد کفش ها رو برای یک هفته هم شده عوض کرد تا آدم ها اینقدر راحت و بی مهابا برای راه رفتن دیگران حکم صادر نکنند